متن آهنگ باتو باتو از پارسا چیلیک و فواد چیلیک :

♫   ♫  نکست وان  ♫   ♫

دل به دله من نمیدی مگه حرصمو ندیدی
من میخوام عاشقت شم نگو بهم دل نمیدی

نمیدی نمیدی
میمونم با تو با تو میگیرم دستاتو
من میخوام عاشقت شم حالم خوبه باتو

با تو با تو با تو

باتو هر روز بهترو هر روز عاشقترو
از قبلم بهترو عاشقترینم
باتو فردام روشنه این حرفه منه
قلبم میزنه عاشقترینم

باتو هر روز بهترو هر روز عاشقترو
از قبلم بهترو عاشقترینم
باتو فردام روشنه این حرفه منه
قلبم میزنه عاشقترینم

♫   ♫   ♫   ♫

♫   ♫  NEXT1.IR  ♫   ♫

♫   ♫   ♫   ♫

من که به جز تو فکرم دیگه جایی نه نمیره
وقتی که نیستی اینجا بهونتو میگیره
میمونم باتو باتو میگیرم دستاتو

من میخوام عاشقت شم حالم خوبه با تو

با تو با تو با تو

باتو هر روز بهترو هر روز عاشقترو
از قبلم بهترو عاشقترینم
باتو فردام روشنه این حرفه منه
قلبم میزنه عاشقترینم

باتو هر روز بهترو هر روز عاشقترو
از قبلم بهترو عاشقترینم
باتو فردام روشنه این حرفه منه
قلبم میزنه عاشقترینم

♫   ♫  نکست وان  ♫   ♫

سی‌پنل

دبلیواچ‌ام (WHM) مخفف عبارت وب هاست منیجر (مدیریت میزبان وب) است که مدیران و نمایندگان به عنوان ابزاری برای مدیریت حساب‌های میزبانی وب کاربران بر روی کارساز وب استفاده می‌کنند. دبلیواچ‌ام به صورت پیش فرض بر روی پورت ۲۰۸۶ و به صورت اس‌اس‌ال با پورت ۲۰۸۷ قابل دسترسی است.

آموزش گام به گام شطرنج حرفه ای

 
 اگر تا بحال شطرنج بازی کرده باشید احتمالا اولین روزهایی که بازی شطرنج رو یاد گرفتید به خاطر میاورید . اگر هم به خاطر نمی آورید حتما تابحال نحوه یادگیری بازی شطرنج یک نفر را دیده اید .

برای یادگیری ابتدا نام مهره ها ، بعد نحوه حرکت و نحوه حمله مهره ها و در آخربعد از اینکه کاملا با مهره ها آشنا شدید شروع به بازی می کنید . ابتدا مهره سفید شروع به بازی می کند و بعد هم مهره سیاه اما نهایتا به راحتی می باختید و بعد از هر باخت یا بعد از هر از دست دادن مهره با جملاتی از قبیل "وای ! اصلا حواسم نبود " یا " عجب ! چه جالب " و جملاتی از این قبیل هیجان خودتون رو از این بازی نشون می دادید...

همچنین بخوانید : امضای افراد بزرگ

مغز انسان به گونه ای طراحی شده که با تمرین و ادامه کار مخصوصا در بازی شطرنج به مهارت ویژه ای می رسد . یعنی شما اگر یک هفته است که شطرنج بازی می کنید . بازی شما با روز اول قابل مقایسه نیست . چون مدام تکنیک های جدیدی با هر بازی یاد گرفته اید . شاید هم انقدر مشتاق شده اید که شروع به خواندن کتابهای شطرنج باز های حرفه ای کرده اید و تکنیک های حرفه ای تری یاد گرفته اید .

از جملات بالا نتیجه می گیریم که بازی شطرنج برای انسان به میزان زیادی از تفکر و تجزیه و تحلیل آن هم در سطح بالا نیاز دارد . اما نکته جالب اینجاست که کامپیوتر برای بازی شطرنج هیچ یک از اعمال فوق را انجام نمی دهد . شاید بعضی به اشتباه فکر کنند که کسی که بازی شطرنج کامپیوتری را نوشته است خود یک شطرنج باز حرفه ایست . اما باید بدانید که بهیچ وجه اینگونه نیست .

ظاهرا بازی شطرنج از آن دسته بازی هایی است که بسیار زیاد نیاز به تفکر و تجزیه و تحلیل و در نهایت تصمیم دارد و ظاهرا منحصر به بشر است . این درحالیستکه کامپیوتر بدون قدرت فکر کردن و تجزیه و تحلیل به قدری در بازی شطرنج مهارت دارد که بزرگترین شطرنج باز های دنیا هم از بردن آن عاجز هستند .

همچنین بخوانید : کار عجیب در باغ وحش مصر با خر (عکس)

دراین مقاله متوجه می شویم که کامپیوترها بهیچ وجه مشابه بشر شطرنج بازی نمی کنند . یعنی برای بازی شطرنج اصلا فکر نمی کنند . بلکه با کمک توابع و فرمول های ریاضی شروع به انجام یک سری محاسبات می کنند و در نتیجه مهره مورد نظر را حرکت می دهند . حال هر چه سرعت کامپیوتر در انجام این گونه محاسبات بیشتر باشد قدرت کامپیوتر برای بازی کردن نیز بیشتر می شود . در این مقاله اشاره ای جهت آشنایی با یکی از الگوریتم های معروف و پرکاربرد بازی شطرنج می کنیم تا متوجه شوید که چه فرآیندی در پیروزی کامپیوتردرمقابل بشر موثر است .

برای شروع به یک تخته بازی با ابعاد 8*8 نیاز داریم . هر یک از طرفین 16 مهره در اختیار دارند . فرض را بر این بگیریم که مهره های سفید برای کامپیوتر و مهره های سیاه برای ما باشد .

همانطور که می دانید شروع بازی با مهره سفید است ، بنابراین کامپیوتر اقدام به حرکت مهره سفید می کند . اما اینکه کدام مهره را حرکت دهد جای بحث دارد . می دانیم که مهره سفید یا سیاه برای شروع بازی هر کدام می توانند 20 حرکت انجام دهند :• 8 حرکت برای سربازها اگر یک خانه به جلو بروند ، 8 حرکت دیگر اگر همان سربازها دو خانه به جلو بروند .

• دو حرکت برای هر یک از اسب ها (دو اسب) که در جمع 4 حرکت می شود .

بنابراین هر مهره سفید یا سیاه برای شروع می تواند یکی از 20 حرکت ممکن را انتخاب کند .

حال فرض کنیم کامپیوتر بدون توجه به ارزش حرکات ؛ یکی از این 20 حرکت را انتخاب می کند و بازی را شروع می کند . بعد از این حرکت نوبت به مهره مشکی می رسد ، مهره مشکی هم می تواند یکی از 20 حرکت مورد نظر خود را انجام دهد .

دوباره نوبت به کامپیوتر می رسد تا مهره دوم خود را حرکت دهد . اما اینبار بسته به اینکه کدام یک از مهره ها را در حرکت قبل حرکت داده است می تواند به تعداد 20 حرکت یا کمتر یا بیشتر را انتخاب نماید . و دوباره مهره مشکی هم بسته به حرکت قبلی خودش می تواند مهره ها را تکان دهد .

میناکاری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پرش به ناوبری پرش به جستجو

میناکاری یا میناسازی هنری است که سابقه‌ای در حدود پنج هزار سال دارد و از صنایع دستی محسوب می‌شود. امروزه این هنر بیشتر بر روی مس انجام می‌شود ولی می‌توان بر روی طلا و نقره نیز آن را به عمل آورد. طلا تنها فلزی است که به هنگام ذوب شدن مینا اکسید نمی‌شود از اینرو امکان اجرای طرحی همراه با جزئیات و با شباهت هر چه تمامتر بر روی مینا را ایجاد می‌کند در حالی که میناهای مسین و نقره‌ای چنین کیفیتی را ندارند. شکل‌گیری مینا نیز از ترکیب اکسیدهای فلزات و چند گونه نمک در مجاورت حرارت بالا(۷۵۰ تا ۸۵۰ درجه سانتی گراد) می‌باشد که رنگ‌ها در طول زمان و بر اساس دما بوجود می‌آیند. امروزه در ایران کانون تولید میناکاری شهر اصفهان می‌باشد و استادان برجسته‌ای در تولید آثار مینا مشغول به فعالیت هستند.

پیرامون واژه

در فرهنگ دهخدا میناسازی چنین تعریف شده‌است: نقاشی و تزیین فلزاتی همانند طلا، نقره و مس بوسیله رنگهای لعابدار مخصوصی که در حرارت بسیار زیاد پخته و ثابت شود.^[۱]

مینا کاری در لغت

نزدیک‌ترین معنای لغوی برای مینا به معنی آسمان آبی است.

مینا کاری هنری است که طرح‌های متفاوتی که معمولاً با قلم سفید است بر روی ظروف مسی، نقره‌ای و طلایی نقش می‌شود. رنگ زمینهٔ زیر نقوش معمولاً به رنگ‌های آبی، سبز و گاهی قرمز می‌باشد که اگر به چشم هنر به داخل ظروف منقوش مینا بنگریم یادآور پهنای زیبای آبی آسمان باشد. شاید به همین خاطر است که اسم این هنر را مینا کاری نامیده‌اند.[۱]

پیشینه

میناکاری هنری با پیشینه‌ای در حدود پنج هزار سال است که برای زیبایی بخشیدن زیور آلات و ظروف مختلف استفاده می‌شده‌است. این هنر ترکیبی از آتش و خاک است که با هنر نقاشی آمیخته می‌گردد و نقش‌های زیبایی را می‌آفریند. به گفته برخی کارشناسان و در پی تطبیق دادن میناکاری‌های بیزانس با آثار ایرانی، این هنر در ایران شکل گرفته و سپس به دیگر کشورها رفته‌است. البته در اروپا آثاری باستانی یافت شده که پیشینه‌ای بسیار طولانی دارند. برای نمونه شش انگشتر طلا مربوط به سیزده سده پیش از میلاد در قبرس یافت شده که نمونه‌ای از میناکاری مرصع می‌باشند.^[۲] همچنین مجسمه معروف زئوس که در یونان پیدا شده مربوط به پانصد سال پیش از میلاد می‌باشد.

همچنین در مورد لعاب شیشه‌ای مینا بر روی فلز؛ و در کاوش‌هایی که در نهاوند صورت گرفت یک جفت گوشواره طلا به دست آمده‌است که سبک زرگری آن به سده هفتم تا هشتم پیش از میلاد مربوط می‌باشد.

یکی از این نمونه‌های قدیمی بازوبندی از طلا به همراه میناکاری‌های تزیین شده بر روی آن است که مربوط به دوران هخامنشیان می‌باشد. در حال حاضر این اثر باستانی در موزه ویکتوریا و آلبرت لندن نگهداری می‌شود.

اوج هنری این هنر در دوره سلجوقیان بوده که تهیه ظروف برنجی و میناکاری مرسومیت داشته‌است و این آثار به کشورهای همسایه نیز فرستاده می‌شده‌است. یکی از نمونه‌های ارزشمند این دوره «سینی آلب ارسلان» است که میناکاری بر روی نقره است و در موزه صنایع ظریفه بوستون نگهداری می‌شود. این اثر توسط استادی به نام «حسن الکاشانی» ساخته شده و نامش با خط کوفی بر روی آن حک شده‌است.

بشقابهای ساسانی که در ارمنستان کشف شده در موزه هنرهای اسلامی برلین و در موزه متروپولیتن نیویورک نگهداری می‌شوند، نمونه‌های از آثار باستانی میناکاری ایرانی می‌باشند.^[۳] همچنین در موزه آرمیتاژ سن پترزبورگ و موزه‌های انگلستان و فرانسه نیز آثار دیگری از میناکاری ایرانی موجود می‌باشد.

میناکاری در کتاب‌ها

پروفسور آرتور پوپ خاورشناس آمریکایی در کتاب «بررسی هنر ایران» دربارهٔ هنر میناکاری چنین گفته‌است: «میناکاری هنر درخشان آتش و خاک است، با رنگ‌های پخته و درخشان که سابقه آن به ۱۵۰۰ سال پیش از میلاد می‌رسد و ظهور آن بر روی فلز در طول سده ششم تا چهارم پیش از میلاد و پس از سال ۵۰۰ پیش از میلاد مشاهده می‌شود. هنر میناکاری در ایران بیش از نقاط دیگر تجلی داشته و یکی از نمونه‌های قدیمی آن درعهد صفویه توسط ژان شاردن جهانگرد فرانسه ذکر شده‌است که قطعهٔ مینایی از کارهای اصفهان بوده، مشتمل بر طرحی از پرندگان و حیوانات بر زمینه گل و بته به رنگ آبی کم رنگ و سبز و زرد و قرمز.»^[۴] لئو برونستین و اروین مرگولیس نیز سابقه این هنر را در ایران به زمان اشکانیان و ساسانیان می‌دانند ولی استفاده از آن را تا پیش از حکومت ایلخان مغول، غازان خان روشن نیست.

همچنین در کتاب «جغرافیای اصفهان» (چاپ ۱۳۵۶) یکی از برجسته‌ترین میناکاران نامدار اصفهان را چنین نام برده‌است: آقا علی نقاش که همچون پدرش آقا باقر نقاش و میناساز برجسته‌ای بوده و که در سالهای پایانی پادشاهی محمد شاه قاجار درگذشت. دیگر استادان به نام آن دوره محمد باقر، میرزا بابا، احمد بوده‌اند.

در دوره مغول‌ها

در این دوره هنر فلزکاری به به دنبال آن میناکاری ایرانی دچار تغییرهایی گشت. سبک نوینی در میناکاری ایران بوجود آمد به‌طوری‌که تصویرها و شکلهایی که مربوط به ظاهر و لباس درباریان ایرانی بود جایگزین نگاره‌های عربی شد. همچنین در دوره تیموری نیز ترصیع فلز به شرقی‌ترین صورت خودش رسید.

در دوره صفویان

در این زمان نقش‌های مینیاتوری همانند مجلس‌های بزم در دبار، شکار و اسب‌سواری بیشتر رواج داشت و میناکاری بر روی نقره انجام می‌شد. همچنین نقشهای اسلیمی و ختایی به طرح‌ها افزوده شد و رنگ قرمز نیز بیشتر از همه دوره‌ها به کار میناکاران آمد.

دوره معاصر

در دوره معاصر بعد از دوره قاجار برای مدتی این هنر به فراموشی و کم فروغی همراه بود. حضور شکرالله صنیع زاده و کارگاهش که در آن هنرمندان بنامی پرورش یافتند باعث شد که این هنر تاحدی دوباره به روزهای پر شکوهش بازگردد و توانست هنر میناکاری را به‌نوعی احیا نماید. اکنون بسیاری از هنرمندان باتجربه و خوش‌ذوق در زمینه میناکاری روی طلا به سبک دوره قاجار فعالیت می‌نماید. در حال حاضر «مینای خانه‌بندی» از رونق افتاده و فقط مینای نقاشی رواج دارد و مرکز آن نیز شهر اصفهان است.

از جمله دیگر میناسازان برجسته می‌توان از:غلامحسین فیض اللهی، حسین هنردوست، مهدی غفاریان، برادران نعمت‌اللهی، محمد علی فرشید، ابراهیم زرقونی و فرزندان شکرالله صنیع زاده نام برد.

هم اکنون بانوان بسیاری پا به عرصه میناکاری نهاده‌اند به گونه‌ای که اکثر ظروف و نقوش میناکاری موجود در بازار به وسیله دستان هنرمند زنان اصفهانی شکل گرفته‌است از جمله استادان زن معاصر می‌توان از خانم مینا جوهری نام برد که به صورت تلفیقی آثاری ارزشمند را خلق نموده‌است

انواع میناکاری

مینا به لحاظ روش تولید به دو دسته تقسیم می‌شود:

۱) مینای خانه‌بندی

۲) مینای نقاشی

• مینای خانه‌بندی:

مینای خانه‌بندی شیوه‌ای قدیمی است که به «مینای سیمی» نیز معروف است از مفتول‌های بسیار نازک استفاده می‌شود. مفتول‌ها را به شکل دلخواه درمی‌آورند و با چسب روی قطعه کار قرار داده با یک لعاب شیشه‌ای روی آن را می‌پوشانند. سپس آن را در داخل کوره‌ای با حدود ۱۰۰۰ درجه حرارت قرار می‌دهند و مفتول‌ها به قطعه کار جوش می‌خورند. در مرحله بعد رنگ‌های مخصوص میناکاری را که به شکل پودر می‌باشند را بر روی سطح کار پر می‌کنند. بعد از آنکه سطح کار یکسان و هموار شد آن را به مدت ۳ دقیقه در داخل کوره‌ای با حرارتی حدود ۱۰۰۰ درجه قرار می‌دهند.^[۵] مفتول‌های با برنجی بعد از قرا گرفتن در کوره سیاه می‌شوند و باید با اسیدکاری رنگشان به حالت نخستین بازگردد. مینای خانه بندی در اصفهان و تهران رایج بوده ولی درحال حاضر تنها کارگاه آموزشی مینای خانه بندی در پژوهشکده میراث فرهنگی است که این هنر را آموزش می‌دهد. «مینای سیاه» یک گونه از «مینای خانه‌بندی» به‌شمار می‌آید که به «مینای صائبین» نیز معروف است. این شیوه میناکاری به‌طور عمده در جنوب کشور و به ویژه در اهواز انجام می‌شود.^[۶]

مینای نقاشی: روشی که امروزه در اصفهان مرسوم است به این صورت که نقشهای مینا بر روی لعابی شفاف شکل می‌گیرد. بدین منظور و برای میناکاری، ابتدا استادی مسگر یا دواتگر می‌بایست که شی مربوطه را بر اساس طرح مورد نظر بسازد و سپس استادی میناکار روی آن را لعاب سفید رنگ بدهد. مرحله لعاب دهی سه یا چهار بار انجام می‌گیرد و هر بار نیز همراه با قرار گرفتن در کوره با ۷۰۰ درجه گرما هست تا رنگ لعاب ثابت شود. سپس نقاشی روی این جسم سفیدرنگ انجام می‌شود و دوباره شی به کوره می‌رود تا در درجه‌ای در حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ درجه پخته شده و رنگها به شکل دلخواه در آیند. هم‌اکنون از رنگ‌های شیمیایی در نقاشی شی استفاده می‌گردد حال آنکه در گذشته رنگ‌های بکار گرفته شده گیاهی یا معدنی بودند. شفافیت مینا نیز از وجود اکسید قلع بدست می‌آید؛ ولی در مینای منقوش که در زمان قدیم معمول بود و امروزه استادعلیرضاپروازی در میناکاری به کار می‌بندد ابتدا ماده لعابین را که از سیلیس و زنگارهای فلزات بدست می‌آید به صورت گرد درآورده وبا قلع کدر می‌کنند آنگاه حرارت می‌دهند تا مینای کدر به فلز جوش داده می‌شود و آنگاه بر این زمینه طرح مورد نظر به رنگهای آبگینه‌ای رسم و سپس ذوب می‌شود.

آثار مینا

میناسازان آثار متفاوتی را تولید می‌کنند که برخی از رایج‌ترین آن‌ها چنین می‌باشند:

• بشقاب، گلدان، کاسه و قدح، قابهای عکس، تابلوهای مینا که با هنرهای دیگر مانند طلاکاری، خاتم‌کاری، مینیاتور، جواهرسازی ترکیب می‌شود.
• درها، پنجره‌ها و ضریح‌های میناکاری شده در مکان‌های مذهبی به ویژه حرم امامان شیعی.
• اشیای تزیینی: جعبه‌های آرایش زنانه، جعبه‌های خاتم‌کاری و میناکاری، سرویس چایخوری و شربت خوری، قلیان، جعبه قرآن، زره، آیینه، قلمدان، کمربند، حبابهای میناکاری، گلاب پاش، آلبوم عکس، انفیه دان، غلاف خنجر.
• زیور آلات: گوشواره، سینه ریز، گلوبند، انگشتر، مدال.

نوع رنگها

رنگهایی که در میناکاری بکار می‌روند:

• رنگهای گیاهی که در چیت‌سازی هم بکار می‌رود.
• رنگهای معدنی که در نقاشی و میناکاری به کار می‌رفتند.
• رنگهای فلزی که روی شی کار می‌شود.

ابزار کار

ابزارهای مورد نیاز برای ساخت ظروف مینا:^[۷]

• ورقه (طلا، نقره، مس، ورشو، آهن و برنج) به جهت چکش خواری بیشتر واکسید نشدن در دمای ذوب مینا بیشتر از طلای ناب استفاده می‌شد.
• هاون
• ماده آبگینه‌ای مینا
• کاغذ کپی
• چکش
• سندان
• گیره
• اره کمانی و اره فلز بر
• قیچی فلز بر
• قلم مو
• رنگ (گیاهی، معدنی یا فلزی) که در مینای اصیل میناهای رنگین پودر شده که دمای ذوب نسبتاً پایینی از مینای زیرین دارند.
• کوره
• سیلیس، کربنات، سدیم، پتاسیم، آهک و قلعوسرب نیز از مواد شیمیایی مورد نیاز می‌باشند.

رنگها از ترکیب مواد شیمیایی متفاوتی بدست می‌آیند به این ترتیب که رنگ زرد از ترکیب آهن، اکسید کروم و قلع و رنگ قرمز با اضافه کردن براکس به کربنات سدیموترکیبات طلا و همچنین رنگ سبز از ترکیب کردن کرومات سرب با مس بدست می‌آید.

سید حسن ابطحی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پرش به ناوبری پرش به جستجو

سید حسن ابطحی

شناسنامه
نام کامل	سید حسن ابطحی
لقب	آیت‌الله
نسب	امام موسی کاظم
زادروز	۱۵ رمضان ۱۳۵۴ ١٩ آذر ١٣١٤
زادگاه	مشهد، ایران
تاریخ مرگ	۸ جمادی الثانی ۱۴۳۷ ۲۸ اسفند ۱۳۹۴ (۸۰ سال)
محل مرگ	چالوس، ایران
آرامگاه	مشهد حرم علی بن موسی الرضا صحن جمهورى بهشت ثامن اتاق ۳۳
نام همسر	سیده زهرا هاشمی‌نژاد (درگذشت ۱۳۸۷) طاهره پوررهنما
فرزندان	سید محمدعلی سید محمدتقی حسین سيدرضا حوریه نرگس
دین	اسلام
مذهب	شیعه دوازده امامی
استادان	حاج ملا آقاجان آيت الله بروجردى سید کاظم شریعتمداری شیخ محمد کوهستانی شيخ مجتبى قزوينى
وبگاه رسمی	www.abtahi.com
ن ب و

سید حسن ابطحی‌
زاده ١٩ آذر ۱۳۱۴ در مشهد
درگذشته ۲۸ اسفند ۱۳۹۴، چالوس
روحانى محقق و فقيه معاصر شیعه

محتویات

• ۱ تولد و تحصیلات
• ۲ خانواده
• ۳ فعالیت‌های سیاسی
• ۴ نوآوری‌ها
• ۵ تالیفات
• ۶ تأسیس کانون بحث و انتقاد دینی
• ۷ جمهوری اسلامی و ابطحی
• ۸ ادعای ملاقات با امام زمان
• ۹ درگذشت
• ۱۰ منابع
• ۱۱ پانویس
• ۱۲ پیوند به بیرون

تولد و تحصیلات

او در ١٥ رمضان سال ۱۳٥۴ قمرى (١٩ آذر ١٣١٤) مصادف با تولد امام حسن مجتبی در مشهد متولد شد.
بدین جهت سيدرضا پدر روحانى و صنعتگرش او را حسن نام نهاد. از نظر نسب وی با ۳۰ فاصله از فرزندان موسی بن جعفر محسوب می‌شود. وی قرآن را در شش سالگی در مکتب‌خانه‌ای به پایان رساند، استاد اخلاق وی بعد از پدرش، حاج ملا آقاجان زنجانی بود که مسیر زندگی او را تغییر داد. حاج ملا آقاجان بوسیله نامه مطالب مورد نیاز را به وی گوشزد می‌نمود، در آخرین نامه حاج ملا آقاجان به وی که چند روز قبل از فوت حاج ملا آقا جان نگاشته شده بود چنین عنوان گردیده: «تو تنها فردی بودی که مرا تا حدی شناختی» [۱]
وی در قم در مدرسه حجتیه مشغول تحصیل علوم دینیه شد و با سید عبدالکریم هاشمی‌نژاد و سید محمد هاشم غضنفری خوانساری هم حجره و هم مباحثه بود.

وی از محضر مراجع و علما از جمله: بروجردی، شریعتمداری، خمینی، داماد، شاهرودی، محسن حکیم، خوئی، سید عبدالهادی شیرازی، شیخ مجتبی قزوینی خراسانی و کوهستانی استفاده نمود.[۲]

خانواده

همسر اول ابطحی سیده زهرا هاشمی نژاد خواهر سید عبدالکریم هاشمی نژاد بود که در سال ۱۳۸۷ از دنیا رفت و مزار وی اکنون در صحن جمهوری حرم مطهر رضوی در بهشت ثامن می‌باشد.^[۱] و همسر دوم او سیده طاهره پور رهنما بود.
پسران وی عبارتند از: سید محمدعلی سید محمد خاتمی) ، سید محمدتقی ، سید حسین و سید رضا.
حجازی و یوسفی از روحانیون و خطبا نیز دامادهای وی هستند.

رجب‌علی خیاط

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پرش به ناوبری پرش به جستجو

رجبعلی نکوگویان
تصویری از رجبعلی نکوگویان
زادروز	۱۲۶۲ تهران
درگذشت	۲۲ شهریور ۱۳۴۰ (۷۸ سالگی)[۱] شهر ری
آرامگاه	گورستان ابن‌بابویه
محل زندگی	شهرری، تهران
ملیت	ایرانی
پیشه	خیاطی
لقب	شیخ رجبعلی خیاط
مذهب	شیعه
مکتب	محبت خدا

رجبعلی نکوگویان (زادهٔ ۱۲۶۲، تهران - درگذشتهٔ ۲۲ شهریور ۱۳۴۰، شهر ری)، مشهور به شیخ رجبعلی خیاط از عارفان مشهور است. پدرش، مشهدی باقر، پیشه‌ور بود. رجب علی نکوگویان در روز ۲۲ شهریور ۱۳۴۰ هجری شمسی و در سن ۷۸ سالگی درگذشت.^[۲] او را از عارفان و اهل باطن دانسته‌اند و گفته شده که توانایی شناسایی باطن افراد (در اصطلاح شیعی: چشم برزخی) را داشته‌است.^[۳] قبر او در ابن‌بابویه تهران است.^[۴]

زندگی

رجبعلی نکوگویان در سن دوازده سالگی پدرش را از دست داد.^[۱] رجبعلی نکوگویان دارای ۹ فرزند، شامل: پنج پسر و چهار دختر بود که یکی از دخترانش در کودکی از دنیا رفت. رجبعلی نکوگویان در عالم سیاست نبود، اما با رژیم پهلوی و سیاستمداران حاکم آن به شدت مخالف بود.^[۵] وی پایبند به احکام شریعت و مقلد سید محمد حجت کوه‌کمری بود و افرادی همچون محمدعلی شاه‌آبادی نیز وی را تأیید کرده‌اند.

کیمیای محبت

زندگی‌نامه و گفته‌های شیخ توسط محمد محمدی ری‌شهری با عنوان کیمیای محبت به چاپ رسید. این کتاب که بسیار مورد توجه قرار گرفت تا سال ۹۲ به چاپ چهل و سوم رسید. ناشر این کتاب انتشارات مؤسسه علمی‌فرهنگی دارالحدیث است.^[۶]

نقد و نظرها

در سال 1387 کتابی به نام «عارف‌سازی و معرفت‌سوزی» نوشته منصور کیانی در رد برخی مدعیات شیخ رجبعلی خیاط منتشر شد. در این کتاب با استناد به نظرات عرفای معروف و نامدار شیعه، آرا و کراماتی که به شیخ رجبعلی خیاط نسبت داده شده به چالش کشیده شده است.[۱]

پرش به ناوبری پرش به جستجو

در طب سنتی چند روش تشخیص وجود دارد.

1. مزاج‌شناسی - معاینه وضعیت روانی
2. نبض
3. بول و براز (ادرار و مدفوع)
4. عنبیه‌شناسی
5. زبان‌شناسی
6. پاندول
7. بیولوکیشن

باد در طب سنتی

باد، در طب سنتی و عامیانه:

1. انتفاخ (بادکردگی) ناطبیعی
2. تورّم (آماسیدگی) و عِظَم (بزرگ شدگی، برآمدگی) ناطبیعی می‌باشد.^[۴]

بخارات

بُخار (در جمع: بُخارات و اَبْخِرَة)، در اصطلاح پزشکی سنّتی (جالینوسی)، بُخاری (= حالت گازی برخی از مواد) که از گَندِگی (عفونت) یکی از اَخْلاط چهارگانه (خون، بلغم، صفرا و سودا) در یکی از اندامها یا در همه تن برمی‌خیزد و از راه رگها به سَر و دماغ (مغز) می‌رسد و سبب حدوث بیماری‌ها و آشفتگیهایی در دماغ می‌شود.^[۵]

به‌طور مثال:

پیشگیری، نگهداری و درمان بیماری‌های روانی در طب سنتی:

در سبب‌شناسی بیماری‌ها و ناهنجاریهای روانی سه بعد: بایوسایکوسوشیال مطرح است که ۱- بیولوژی - فیزیولوژی (جسم)- متخصص ژنتیک- فیزیولوژیست - پزشک - حکیم -متخصص طب سنتی، ۲- سایکولوژی (روان) روانشناس بالینی - روانشناس سلامت- مشاور - روانپزشک، ۳-محیط (جامعه) جامعه‌شناس - انسان‌شناس - روحانی یا عالم دینی نقش کلیدی خواهند داشت و مسلماً فرایند درمانی موفق متد و روشی بین رشته‌ای خواهد بود که بیمار را در ابعاد مختلف به حالت تعادل یا سلامتی برساند، اما در بعد فیزیولوژِیک -سایکولوژیک یعنی جسمانی - روانی

روان درمانگر طب سنتی (روانشناس): بر اساس تئوری کلی اخلاط به وجود آمدن بیماری‌های روانی از بعد فیزیولوژیک یا بیولوژیک به دلیل افزایش یا کاهش کمی یا کیفی، یکی از اخلاط چهارگانه در کل بدن یا سیستم اعصاب مرکزی CNS می‌باشد که از طریق تکنیک‌ها و مداخلات متعددی این غلبه اخلاط در بیمار بر طرف شده و به حالت تعادل یعنی سلامتی بازمی‌گردد. در طب سنتی به جهت جایگزینی استفاده از داروهای شیمیایی که دارای عوارض جانبی منفی شدید و متعددی در بلند مدت برای بیمار هستند^{[نیازمند منبع]} از انواع تکنیک‌های روان درمانی به موازات استفاده از گیاهان دارویی و اعمال یداوی چون ماساژ، حجامت، فصد و … برای ایجاد تعادل مزاجی جسمانی و روانی استفاده می‌شود. از الگوی غذایی خاصی در روند بهبود بیماران روانی استفاده می‌گردد، به‌طور مثال مصرف برخی از غذاها با تأثیر بر انتقال دهنده‌های عصبی مهمی چون سروتونین و نوراپینفرین باعث ایجاد علائم بالینی افسردگی می‌شوند از طرفی با بهم ریختگی در سیستم گوارش و ایجاد یبوست و عدم دفع، بدن را مسموم می‌نمایند، داروهای گیاهی، الگو و رژیم غذایی که با کمک علم مزاج‌شناسی برای هر بیمار تدوین می‌گردد دقیقاً با معیارهای علم سایکوفارماکولوژی یا داروشناسی روانی مطابقت دارد، غذای شما دوای شماست و دوای شما غذای شماست، جمله معروف از حکیم ابو علی سینا نابغه پزشکی ایرانی که کتاب قانون در طب وی تا قرنها در دانشگاه‌ها و آکادمی‌های پزشکی - روانپزشکی اروپا مرجع بوده‌است.

درمان بیش فعالی کودکان - افسردگی - اضطراب - وسواس - انواع فوبیا و ترسها - عدم توجه و تمرکز و …

مطالعات تطبیقی علمی و پژوهشی گسترده‌ای در این زمینه‌ها در حال انجام می‌باشد …

طبایع غذاها

در طب سنتی غذا به دو دسته سرد، گرم تقسیم می‌شوند؛ که روش‌هایی برای تشیخص این ۲ امر انجام می‌شود ولی استثناعاتی در این زمینه هم وجود دارد.

کلیه ماده‌های غذایی، تندی، شوری و شیرینی جزء گرم مزاج‌ها شناخته می‌شود.

و کلیه ماده‌های غذایی ترش, ملس, کال, میوه نارس و هر چیزی سفید به جزء شکر و نمک جزء سرد مزاج‌ها شناخته می‌شود.

که خود این ۲ دسته بر اساس حالت میزان موجود آب درون ماده غذایی، تقسیم‌بندی می‌شود.

داس (سیستم‌عامل)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پرش به ناوبری پرش به جستجو

DOS یا داس که سرواژهٔ «Disk Operating System» است به دسته‌ای از سیستم عامل‌های مرتبطی اطلاق می‌شود که برای کامپیوترهای سازگار با آی‌بی‌ام طراحی شده بودند.

از گونه‌های DOS می‌توان به OpenDOS، Novell DOS، ROM-DOS، PTS-DOS، فری‌داس، DR-DOS، PC-DOS، MS-DOS و OSx16 اشاره کرد.

یکی از معروف‌ترین نسخه‌های داس، نسخه شرکت مایکروسافت به نام MS-DOS است که از دهه ۱۹۸۰ تا میانه دهه ۱۹۹۰ استفاده می‌شد. نسخه‌ای از این سیستم عامل در ویندوزهای مبتنی بر داس یعنی ویندوزهای ۹۵، ۹۸ و میلینیوم نیز وجود دارد.

با وجود این‌که این سیستم عامل‌ها، توانمندی مشترک بسیاری را در اختیار کاربران قرار می‌دهند، اما یکسان نیستند و برنامه‌هایی که روی یکی از آن‌ها اجرا می‌شود ممکن است روی دیگری اجرا نشود. (سازگار یا غیرسازگار میباشند)

افزون بر سیستم‌هایی با معماری x86، سیستم‌های دیگری نیز از سیستم عامل‌هایی همانند DOS استفاده می‌کنند و معمولاً نیز در بخشی از نام آن‌ها DOS وجود دارد. در کانتکست آن معماری‌ها، آن‌ها در بسیاری از موارد داس خوانده می‌شوند. برای نمونه این موارد AmigaDOS, AMSDOS, ANDOS, Apple DOS, Atari DOS, Commodore DOS از این گونه سیستم عامل‌ها هستند.

اکسیر حیات

در داروسازی الگزیرها محلولهای خوراکی و شیرین‌شده هیدروالکلی می‌باشند. در این فراورده‌ها با استفاده از الکل سبب حل شدن موادی می‌شوند که در آب نامحلول یا کم محلول و در الکل محلول است. میزان الکل الگزیرها بسته به نوع ماده موثره متفاوت است. به علت وجود الکل در فراورده، باید در ظرف حاوی فراورده کاملاً محکم بسته شود و فراورده باید دور از حرارت باشد. الگزیرها در مقایسه با شربت‌ها دارای شیرینی و چگالی کمتری هستند.

مانند الگزیر دیفن هیدرامین (Diphyn Hydramine).الگزیر دیگوکسین، الگزیر استامینوفن